Sedat Arslan – Füruğ Ferruhzad’a: Uçuşu hatırladım, Ama Kuşlar Ölmüş (Şiir)

Sedat Arslan – Füruğ Ferruhzad’a: Uçuşu hatırladım, Ama Kuşlar Ölmüş (Şiir) : Bazı şiirler vardır, yazan şair sanki insanın içini okumuşta yazmış dersiniz. Çünkü sizin kaleme alamadığınız bütün hislerinizi, sizin yerinize hiç tanımadığınız birisi çoktan yazmıştır. Siz açıp o şiirde kendinizi bulduğunuzda, ister istemez uzaktan da olsa o şairle dostluk bağınız oluşur. Sizi hiç tanımadan ya da sizin hislerinizi hiç bilmeden yazdığı şiirde, bunlara temas etmesi, çok yakın birisi gibi gelir size. Bu şiir de olduğu gibi. Füruğ Ferruhzad’ı edebiyat sever bir çok kişi tanımakta, şiirlerini kitaplarını okumaktadır. Onun için yazılmış şiirleri bizde sık sık takip ederiz. Bu makalemizde şairin yazmış olduğu bu güzel şiiri paylaştık sizlerle




Kessem tırnaklarımı,

yemlesem kuşları.

Ne garip

hiç kilo almıyorum,

Kendimi o kadar yememe rağmen!

Ah şu kadınlar,

ne güzel yaratılmışlar,

Su içseler yarıyor.

Keşke benim dişim olsalar,

Simalarına aksini bırakan hüzün,

Utanmaz mı bundan?

Ne kadar çok

benziyoruz birbirimize,

Hiçbirimiz

rüzgarı arkasına alamamış

İsmimi söylüyorlar,

dönüp bakıyorum.

Suyun sesi,

yaprakların hışırtısı

Yemyeşil her yer,

o kadar güzel ki,

Gözlerimi alamıyorum




Bazı günler sadece,

yirmidört saat değildir,

Uçuşu da hatırlatır diyorum,

Ama, ama geciktin sen

kuşlar ölmüş artık diyor bir ses.

Ve cenazeleri öyle kalabalık ki

Tıpkı bir kadının çantasının içi gibi.

Sedat Arslan