Şair Fevziye Taşan Angun / Şiir Çocukluk Aşkı

Şair Fevziye Taşan Angun / Şiir Çocukluk Aşkı

Çocukluk aşkı derler ya
İşte öyle sevdim saf temiz.
Beklenti olmadan
Her gördüğümde cemalini
Kendi kendime sevdim hayalini
Dokunamadım hayalimde bile.




Ne saçlarına ne tenine
Ürkek bir ceylan gibiydin. 
Ürkmenden Korktum
Evet korktum. 
Bir daha hayal kuramam. 
Saçlarına üfledim az dalgalansın. 
Tel tel saçlarını saymak için.
Oysa düşünemedim rüzgarların halini.
Bir meltem esintisini,
İşte çocukca sevmek.
Dedim ya çocukluk aşkı gibi.
Sır oldu senin aşkın bana.
Kendi kendime anlattım kendimi.
Umursamadım.
Sol tarafdan gelen sızıyı.
Bazen kendiliğinden dökülen yaşları.
Silemedim izi kalsın.
Gördüğünde bu çocuk ağladı yine demen için.
Silemedim akan yaşları. 
Oysa her damla katre misali. 
Yakutdan daha değerli gönül yaşları. 
İçten yanan içten yakan ateşi.
Hep taşıdım haberin olmadan.
Benim yazgım sır aşkım. 
Çocukca sevdim işte.
Desinler diye sevmedim.

……

Saf temiz menfaat olmadan.
Kimi aşk der kimi kara sevda.
Oysa ben seni Allâh için sevdim.
Sır gibi sakladım kendimden bile.
Sevdanın karasımı bilmem ama,
Kime sorduysam kara sevda dediler.
Kimi zaman bir güle anlattım.
Boyun büktüm kadere razı diye.
Kuşlar kanat çırpmalarıyla üşüştüler.
Sanki anlamışlardı.
Şarkılarıyla eşlik ederek.
Üzüntüme neşe kadar gibi.
Bense kendi dünyamda çizdim seni.
Simsiyah saçlarını kömür karası gözlerini.
En zorlandığım ise gülüşün.
O kadar güzel gülüyordun ki.
Beceremedim çizmeyi.
Kimbilir belki bana son tebessümünde. 
Bitirim yarım kalan resmini.
İşte çocukluk aşkı böyle.
Utangaç çekingen ve sır.
Ama saf temiz, menfaatsız.
İlk ve son aşkım bu.
Zamansız süresiz.

DİP NOT: Şair bu şiirinde, belki de hiç tanımadığı çoğu insanın hislerine tercüman olmuştur. Aşkı sevgiyi, çocukluğa götürüp, saf ve karşılıksız günlere yeniden yolculuğu sağlamıştır. Hepimizin böylesi bir şiirde kendimizi bulacağımız şüphe götürmez. 

Aşkın, sevginin, zamana, mekana, çağa ya da herhangi bir nesneye değil tamamen samimi duygulara hükmettiği o çocukluk yılları ah ne güzeldi. Kaçımız yeniden o yıllara döner misin soruna hayır der ki? İşte bu şiir bizimle çocukluğumuza eşlik ediyor.