Anton Çehov - Albüm

Anton Çehov – Albüm

Anton Çehov – Albüm

Anton Çehov – Albüm : Ünlü yazarın öyküsünü sizler için yazdık

Amirallik bayrak direği gibi zayıf, ince yapılı memur Kraterov, ileriye doğru yürüdü, Jmıhov?a dönerek:
– Ekselans, dedi! Uzun yıllardır süregelen amirliğinizden, babaca öğütlerinizden tüm kalbimizle duygulanarak?
Zakusin;
– On yıldan fazla bir zaman içinde, diye fısıldadı.

 

– On yıldan fazla bir zaman içinde zatı devletlerinin maiyetlerinde hizmet etmek şerefine ermiş olan bizler? bizim için büyük bir kıymeti olan bu? şey? gün, zatı devletlerine karşı duyduğumuz derin saygı ve şükranlarımızın bir nişanesi olmak üzere? fotoğraflarımızı havi işbu albümü takdim eder ve daha nice, nice yıllar, ölünceye dek bizleri terk etmemeniz için olağanüstü hayatınızın devamını cenabı haktan dileriz?
Zakusin:

– Hakikat ve terakki yolunda babaca öğütlerinizden mülhem olarak? diye ilave etti, o anda alnında beliren terleri sildi.
Anlaşılan bir şeyler söylemek için kıvranıyordu, sanırım bugün için bir söylev de hazırlamıştı.
– Bayrağınız, içtimai hizmet ve terakki yolunda daha uzun yıllar dalgalansın, diyerek sözlerine son verdi.
Jmıhov?un buruşuk sol yanağından bir damla gözyaşı kaydı.
Titrek bir sesle:
– Baylar! dedi. Mütevazı jübilemi tesit edeceğinizi aklımdan bile geçirmemiştim? Mahzuz oldum? hatta son derece? Bugünün hâtırasını mezara kadar unutmayacağım ve inanın? inanın, dostlarım, size hiç kimse benim kadar iyilik temenni etmez?

Tabii aramızda bazı şeyler oldu, ama bu gene sizin iyiliğiniz içindi?
Bundan sonra Jmıhov, bu koskoca umum müdür, kâtip Kraterov?la öpüştü! Böyle bir iltifat göreceğini aklından bile geçirmeyen Kraterov, duyduğu mutluluğun etkisi altında limon gibi sarardı. Bundan sonra âmir, heyecanından konuşamayacağını anlatan bir işaret yaptı, ağlamaya başladı, sanki kendisine kıymetli bir albüm armağan edilmiyor da bu albüm elinden almıyordu?

Sonra, biraz kendine gelince, dokunaklı birkaç söz daha söyledi, tüm memurlarına elini uzattı, sevinç gösterileri arasında merdivenlerden inerek arabasına bindi, takdis dualarıyla uğurlanarak evine yollandı. Arabayla giderken şimdiye dek hiç tatmadığı sevinç duyguları göğsünü dolduruyordu. Bu kadar heyecana dayanamadı, gene ağladı. Devamını Oku

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir