MWT PLANI

MWT ve Barışçıl Yayılma

Standart Oil ve DuPont ile yaptığı kârlı anlaşmaların keyfini süren Alman kimya devi I.G. Farben’den Carl Duisberg, Hitler’in iktidara gelmesinden iki yıl önce 1931’de Alman endüstri büyükleri için stratejik yol haritası belirlemişti. Duisberg, Almanya’nın “Bordo’dan Odessa’ya kadar uzanan, kaplı ve kendine yeten bir ekonomik blok oluşturması” gerektiğini açıkladı. Yalnızca I.G. Farben’in başkanı olarak değil aynı zamanda Reichsverband der Deutdchen Industrie’nin de (Büyük Alman Endüstrisi Birliği) yöneticisi olarak konuşuyordu.




Duisberg’in sözünü ettiği Almanya’nın kontrolünde Bordeaux’dan Odessa’ya kadar uzanan bölge, Avrupa’nın kalbini kontrol etmek demekti ya da başka bir ifadeyle Nazi Almanya’sının Lebensraum propagandasıydı. Böyle bir ekonomik alanın elde edilmesi, özellikle İngiltere ve Fransa için hatta Amerika için bile kabul edilemez bir durumdu.

Almanya’nın doğu ve güneydoğusunda Orta Avrupa ekonomik bölgesinin oluşturulması için az bilinen MWT Mitteleuropaeischen Wirtschaftstag- ya da orta Avrupa Ekonomi Konseyi’nden faydalandılar. MWT‘nin
finansal destekçileri arasında Almanya’nın en büyük endüstri devleri vardı. Krupp ve çelik karteli dışında I.G. Farben, Ruhr kömür madenleri, potasyum karteli, Doğu Prusya’dan arazi zenginleri, Alman Makine Endüstrisi, RDI ve Büyük Alman Endüstrisi Birliği de destek veriyordu.

Dresdner Bank yönetim kurulu başkanı Carl Goetz ve Deutsehe Bank’tan Hermann Abs, MWT için önemli katkılar sağlamışlardı.

Krupp, I.G. Farben ve diğerleri, savaş ekonomisini yapılandırmak için, özellikle 1934’ten sonra MWT’den büyük oranda faydalanmışlardı. Rockefeller’a ait Standart Oil, Chase Bank, DuPont ve diğerleriyle yapılan anlaşmalar, Almanya’nın kendi kendine sentetik kauçuk ve mazot üretebilmesine sağlamıştı.

“Ekonomik özerklik”, onların plânları için hayati önem taşıyordu. I.G. Farmen ve Alman yönetimi sentetik mazot üretmek üzere o dönemde Avrupa’nın en büyük kimya tesisi olan Leunawerk petrokimya fabrikası için büyük yatırımlar yaptılar. 1930’ların Nazi yıllarında Hjalmar Schacht, Ekonomi Bakanı ve Reichsbank başkanı olduğu dönemde MWT’nin ekonomik büyümesi için önemli katkılar sağlamıştı. Kurdukları mekanizma oldukça iyi işlemekteydi.

1932’nin Ekim ayında, Hitler’in şansölye unvanını almasından aylar önce MWT, Dışişleri ve Savunma Bakanlıkları’nın hazırladığı gizli bir görev için faşist diktatör Benito Mussolini ile Roma’da bir görüşme yaptı. Bu ziyaretin amacı, Mussolini’ye bu çok gizli Mitteleuropa (Orta Avrupa) projesini anlatmak ve İtalyanlarla ekonomik yayılma konusunda ortaklık kurmaktı. MWT Memorandumu ile belirlenen ana hatlar şöyleydi:

İtalya’nın ilgi duyduğu ekonomik alan güneydoğu Avrupa’ydı. Romanya’nın büyük bölümü Mussolini’ye devredilerek, ayrıca Sırbistan, Bulgaristan, Arnavutluk ve Yunanistan, İtalya’nın olacaktı. Almanya ise Polonya ve Çekoslavakya’yı alacaktı. Ayrıca Avusturya’nın Fransa baskısı yüzünden feshetmek zorunda kaldığı gümrük birliği yeniden başlatılacak ve Macaristan ekonomisi de Almanlara açılacaktı.

MWT plânına göre Macaristan, Hırvatistan, Slovenya ve Romanya’nın Transilvanya bölgesi, ticari anlaşmalar ve imtiyazlı tarifelerle İtalya ve Almanya’ya bağlanacaktı. Yugoslavya, Alman ve İtalyan sermayesiyle bölünecek Hırvatistan ve Slovenya Almanların, Sırbistan İtalyanların ekonomik bölgesi olacaktı. MWT’nin İtalyanlara sunduğu projeyle Orta Avrupa’yı paylaşmayı teklif etse de, kısa süre sonra Mitteleuropa, tamamen Almanların kontrolüne geçecekti. Askeri ve ekonomik bakımdan daha zayıf olan İtalyanlar, ileri görüşlü Alman endüstri baronları ve MWT tarafından yavaş yavaş arka plâna atılacaklardı.

Kaynak: Wall Street ve Amerikan Yüzyılının Çöküşü – F. William ENGDAHL